Fotodynamische therapie (PDT) is een innovatieve medische behandeling waarbij gebruik wordt gemaakt van een combinatie van een fotosensibiliserend middel en licht om zieke cellen te vernietigen. Deze therapie wordt vaak gebruikt voor de behandeling van verschillende huidkankers, waaronder basaalcelcarcinomen en plaveiselcelcarcinomen, evenals bepaalde niet-kankerachtige huidaandoeningen. Het type licht dat bij PDT wordt gebruikt, hangt af van de specifieke toegediende fotosensitizer en de locatie van het behandelingsgebied.
PDT-apparaten voor roodlichttherapie
Voor huidgebaseerde PDT-behandelingen worden vaak apparaten voor roodlichttherapie gebruikt. Deze apparaten zenden rood laserlicht of rood LED-licht met een laag vermogen uit op een specifieke golflengte die het fotosensibiliserende middel activeert zodra het door de beoogde cellen is geabsorbeerd. Het rode licht dringt tot een diepte van enkele millimeters in de huid, activeert het middel en zet de vernietiging van de zieke cellen in gang.
Het belangrijkste voordeel van het gebruik van apparaten voor roodlichttherapie voor PDT is hun precisie en vermogen om zich op specifieke delen van de huid te richten. Deze apparaten maken nauwkeurige controle mogelijk over de hoeveelheid en duur van de blootstelling aan licht, waardoor het maximale therapeutische effect wordt bereikt en de schade aan gezond weefsel wordt geminimaliseerd.
Blauw licht
In sommige gevallen kan voor PDT blauw licht worden gebruikt in plaats van rood licht. Blauw licht heeft een kortere golflengte dan rood licht en kan tot op een kleinere diepte in de huid doordringen. Daarom wordt het vaak gebruikt voor de behandeling van oppervlakkige huidaandoeningen of voor het activeren van fotosensibilisatoren die een hogere absorptiesnelheid hebben in het blauwe spectrum.
Natuurlijk zonlicht
Hoewel minder gebruikelijk, kan natuurlijk zonlicht ook voor PDT worden gebruikt. Deze methode vereist echter zorgvuldige monitoring en controle om ervoor te zorgen dat de patiënt de juiste hoeveelheid blootstelling aan zonlicht krijgt zonder overmatige blootstelling, wat ongewenste bijwerkingen kan veroorzaken. Bovendien is op zonlicht gebaseerde PDT niet geschikt voor alle patiënten, vooral niet voor patiënten met een gevoelige huid of die in gebieden wonen met beperkte blootstelling aan zonlicht.
Endoscopische PDT
Wanneer PDT wordt uitgevoerd op inwendige organen zoals de keel, luchtwegen of longen, wordt een endoscoop gebruikt om licht op de cellen in het lichaam te laten schijnen. Een endoscoop is een dunne, flexibele buis met een lichtbron en een camera aan de punt. Het wordt via een natuurlijke opening of een kleine incisie in het lichaam ingebracht en vervolgens naar het gewenste behandelingsgebied gemanoeuvreerd. Zodra het fotosensibiliserende middel is toegediend en geabsorbeerd door de beoogde cellen, wordt de lichtbron van de endoscoop geactiveerd om het therapeutische effect teweeg te brengen.
Concluderend: het type licht dat wordt gebruikt voor fotodynamische therapie hangt af van de specifieke toegediende fotosensitizer en de locatie van het behandelingsgebied.Apparaten voor roodlichttherapieworden vaak gebruikt voor huidgebaseerde PDT-behandelingen, terwijl in sommige gevallen blauw licht en natuurlijk zonlicht kunnen worden gebruikt. Bij interne PDT-behandelingen wordt een endoscoop gebruikt om licht op de cellen in het lichaam te laten schijnen.